Dziwne są pośmiertne kariery, jakie święci robią na ziemi. Apostoł Germanów, św. Bonifacy chociażby, dziwnym trafem w niektórych kręgach cieszy się poważaniem jako wspierających w walce z alkoholizmem; św. Cecylia od wieków czczona jest jako patronka muzyki kościelnej (ale z jakiej racji, zaiste trudno dociec), a św. Ambroży mocną prawicą wspiera pszczelarzy. Święty Antoni Wielki, zwany Ojcem mnichów, dziwnym kaprysem historii znaczną część swej kariery europejskiej spędził jako protektor bydła dotkniętego zarazą. Uroczy ten fakt nie tylko dodaje animuszu, aby poczytać więcej o Antonim, ale także, jak się wydaje, nastraja pozytywnie do człowieka, który cierpliwie tyle wieków zajmował się, nie wiedzieć czemu, europejskimi krowami.
Komentarze
Prześlij komentarz