Autor „Regina Coeli” („Królowo Nieba”) jest nieznany, choć najczęściej ułożenie jej przypisuje się św. Grzegorzowi Wielkiemu. Na pewno odmawiano ją już w XII w., co potwierdza Antyfonarz z opactwa św. Lupo w Benewencie. W XIII w. papież Mikołaj III wprowadził „Regina Coeli” do brewiarza rzymskiego. Decyzję, by w okresie od Wigilii Paschalnej do soboty Pięćdziesiątnicy przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego odmawiać ją zamiast modlitwy „Anioł Pański” („Angelus Domini”) podjął w 1742 r. papież Benedykt XIV.
Modlitwa w języku łacińskim:
Regina Caeli, laetare, alleluia,
Quia quem meruisti portare, alleluia,
Resurrexit, sicut dixit, alleluia,
Ora pro nobis Deum, alleluia.
V. Gaude et laetare Virgo Maria, alleluia,
R. Quia surrexit Dominus vere, alleluia.
Oremus.
Deus, qui per resurrectionem
Filii Tui Domini nostri Iesu Christi mundum laetificare dignatus es: praesta, quaesumus, ut, per eius Genitricem Virginem Mariam, perpetuae capiamus gaudia vitae. Per eumdem Christum Dominum nostrum.
R. Amen.
Wersja w języku polskim:
Królowo nieba, wesel się, alleluja,
Bo Ten, któregoś nosiła, alleluja,
Zmartwychwstał jak powiedział, alleluja,
Módl się za nami do Boga, alleluja.
V. Raduj się i wesel, Panno Maryjo, alleluja
R. Bo zmartwychwstał Pan prawdziwie, alleluja.
Módlmy się.
Boże, któryś przez zmartwychwstanie Syna swojego, Pana naszego Jezusa Chrystusa świat uweselić raczył, daj nam, prosimy, abyśmy przez Jego Rodzicielkę Pannę Maryję dostąpili radości życia wiecznego. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego.
R. Amen.
Komentarze
Prześlij komentarz